วรรคทอง วรรคธรรม#๙๑ ศัตรูของความสงบคือ.. ความคิด ศัตรูของความจริงคือ.. (อยากได้) ความสงบ หวังจะสงบ.. จึงเป็นศัตรูกับความจริง ทุกครั้งที่จิตหนีไป .. เราไม่ยอมดูว่ามันมี 'ความฟุ้งซ่าน' เกิดขึ้น เรารู้เพียงแต่ว่า ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๙๐ น้ำตาไหลแต่ละครั้งให้ .. "รู้ทัน" "กุศลที่เป็นปีติ ท่านก็ไม่ให้จมในปีติ ความโศกที่ว่าเป็น 'ความพลัดพราก' ก็ไม่ไห้จมกับความคิดซ้ำในความพลัดพรากอันนั้น จนกลายเป็น.. ร้องไห้ จะร้องไห้ด้วย 'ปีติ' หรือ ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๙ ทำความสว่างให้เกิดขึ้นกับใจ เวลาเราหลงอยู่เนี่ยนะ ! .. จิตจะมืด เวลามีสติขึ้นมา.. สว่าง มีบุญกุศลขึ้นมา.. จะแจ่มใส ผ่องใส จิตเดิมเนี่ยผ่องใส แต่มัวลงไป มืดลงไปเพราะ ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๘ สมาธิที่ดูลักษณะคือลักขณูปนิชฌาน สะสมความรู้ตัว คือสะสมสติ ทำไมต้องให้สติก่อน .. ? เพราะว่าสติเนี่ย.. มีทีไรจะรักษาจิตอยู่เสมอ ไม่ไปเร่งทำสมาธิก่อน เพราะว่าสมาธิ.. ยังไม่แน่ว่าจะเป็นคนดีหรือเปล่านะ ! พอมีสติขึ้นมาแล้ว ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๗ ขโณ โว มา อุปจฺจคา ขณะอย่าล่วงเลยท่านไป ขณะหนึ่ง.. ขณะหนึ่ง สภาวธรรมอันหนึ่งเกิดขึ้นแล้ว อย่าให้มันผ่านไป สติไปรู้ว่าขณะนี้อะไรเกิดขึ้น กับกายหรือกับใจ ถ้ารู้ให้ถึงขณะได้ ขณะตรงนั้นมันจะแสดงความจริง ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๖ ร่องรอยตกค้างในใจ วิธีเติมพลังง่าย ๆ คือ ตัดพลังร้าย ๆ พลังร้าย ๆ มันจะมาจากไหน ? มาจาก ตา หู ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๕ ไม่เห็นของจริงก็ไม่เกิดมรรคผล พอศึกษาเรื่องการเจริญสติ มันต้องรู้จริง ๆ ไม่ใช่ประคองเอาไว้ พอเจริญสติแบบอยากรู้ความจริง.. มันต้องปล่อยไอ้ที่ประคองเอาไว้ ที่เพ่งเอาไว้ ไอ้ที่แทรกแซงอยู่นะ.. ต้องปล่อย ! ปล่อยให้มันแสดงความจริง จะมีอยู่ช่วงหนึ่ง ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๔ เห็นสภาวะไม่ตั้งมั่นขณะนั้นตั้งมั่นแล้ว มีสติ คือ รู้ว่าจิตมัน "เผลอไป" ถ้ารู้ว่าคิด "เรื่องอะไร" ..นั่น.. เผลอไปแล้ว ! เผลอไปคิด.. รู้ว่า "เผลอ" ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๓ บุญที่ทำพร้อมเพรียงกัน.. มีกำลังมาก เมื่อจิตใจของคนทั้งหลาย น้อมนำเข้าสู่จุด ๆ เดียว “บูชาพระรัตนตรัย” เปล่งเสียงด้วยจิตนอบน้อม พลังงานเปลี่ยน จิตใจเปลี่ยน เพราะ.. มีจิตที่เป็นกุศล นึกถึงพระพุทธ ...

วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๒ ภพทั้งหลายล้วนเป็นที่พึ่งไม่ได้ เพ่งอยู่.. ถ้าทำได้นะ.. ก็จะไปเป็น 'พระพรหม' เป็นภพ ๆ หนึ่ง ที่มีสติ มีสมาธิ มีความเพ่ง ที่เผลอเพลินไป.. ถ้าเผลอเพลินเป็นกุศล ...