มารคาถา..ตอน กิเลสมาร

วรรคทอง..วรรคธรรม #๔๑

มารคาถา..ตอน กิเลสมาร

มารตัวสุดท้าย..ที่จะกล่าวในที่นี้
ถ้าเรามีมุมมองในการที่จะ”เรียนรู้”มันนี่นะ
จะไม่รู้สึกว่า..มันเป็นมาร
เมื่อกิเลสเกิดขึ้นมา เรารู้มันไปตรงๆ ว่า กิเลสเกิด
ก็จะ “อ๋อ!”
มันแสดงตัวให้รู้ว่า..#จิตมันทำงานอย่างนี้!
แต่ถ้าเราต้องการจะสงบ อยากจะดี
จะรู้สึกว่า..กิเลสมันเป็นตัวขัดขวาง
แล้วจะรู้สึกว่า..มันเป็นมารจริงๆ
แล้วพอมันเป็นมารนะ..เราโกรธมันนะ..เสร็จมัน!
แล้วเราก็พอกกิเลส กลายเป็นกิเลสมาร
ทำเราพินาศทุกที
มารไม่ได้มาจากไหนเลย
เราสร้างเอง … แปลกมั้ย?
มารทั้งหลายนี่นะ.. สร้างเอง!
กิเลสมาร..มาจากไหน? .. จากใจ!
ใจคนอื่นเป็นกิเลสมารของเราไหม?..ไม่ใช่!
คนโน้นมีกิเลส เราจะมีกิเลสด้วยได้ไหม?
ก็ได้นะ!
เขามีกิเลสแล้วเรามีกิเลสตอบ
แต่นี่คือ..เราสร้างเอง
คนทั่วโลกมีกิเลสหมด
พระพุทธเจ้าไม่มีกิเลส
จะไปใส่กิเลสให้พระพุทธเจ้าได้ไหม?..ไม่ได้
กิเลสก็อยู่ที่จิตคนนั้น
ฉะนั้น กิเลสมารตัวนี้..ใจนี้สร้างเอง
ขันธมาร..ใครสร้าง?
..ก็ไอ้จิตเรานี่แหละ!
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ใครสร้าง?
ไม่มีใครสร้าง..
มันมาจากจิตโง่ๆ
อภิสังขารมาร..ใครสร้าง?
ก็ไอ้จิตนี้อีกแหละ
เทวปุตตมารล่ะ..ใครเป็น?
เราก็เป็นพญามารบ้าง นางมารร้ายบ้าง
ธิดามารบ้าง คอยขัดคอยขวางไม่ให้คนอื่นได้ดี
พวกเรานี่เป็นมารกันได้ทั้งนั้นแหละ!
มัจจุมาร..มารคือความตาย
แล้วไอ้ที่จะตายนี่ล่ะ..ใครตาย?
เราตาย!
เราเกิดมา..แล้วเรารอที่จะตาย..
ก็ ‘เรา’ นี่แหละ

ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล
เรียบเรียงจาก..ซีดี บ้านจิตสบาย ๕
มารคาถา…ตอน กิเลสมาร
เทศน์ ณ บ้านจิตสบาย
วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๗