วันอังคารที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
วันพระ ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๓
???
พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ ๑๙๗
เราเป็นพวก”เนยยะ”
ไม่ใช่เพียงฟังแล้วจะบรรลุแบบสาวกสมัยพุทธกาล
ฟังแล้วต้องเอาไปทำ!
ทำในทีนี้ ไม่ใช่คร่ำเคร่งทำ
ทำในที่นี้คือ..ไปดู
ไปดูปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับจิต
ดูจิตบ้าง ดูกายบ้าง
.. เอากายเป็นที่อยู่ชั่วคราว
แล้วบางทีก็เห็นกายในกาย (เป็นคำในสติปัฏฐานสี่)
ตอนเราไม่มีสติเนี่ยนะ! จะเห็นอะไร?
เห็นกู! .. กูกำลังนั่ง
แต่ถ้ามีสติขึ้นมานะ พอเห็นกายนั่ง มันไม่มีกู
เห็นเป็นก้อนอะไรสักก้อนหนึ่งนั่งอยู่
ถ้าเดินก็เห็นกายเดิน กายเคลื่อนไหว
ถ้าไม่มีสติ จะเห็นกูกำลังเดิน
ไม่เหมือนกันนะ!
บางทีก็อาศัยกายเป็นที่อยู่ชั่วคราว แล้วเห็นจิต
เห็นจิตเผลอจากกายไปไหน! ก็รู้ทันจิต
เรียนแค่..”เผลอแล้วรู้ เผลอแล้วรู้” ก็ได้
เผลอแล้วรู้ ๆ มันก็จะแสดงความจริงว่า
เดี๋ยวเผลอก็เกิดขึ้น เผลอก็ดับ
ไอ้ ‘ตัวรู้’ เกิดแล้วก็ดับ
ทั้ง ‘เผลอ’ และ ‘รู้’ เกิดแล้วก็ดับเหมือนกัน
แรก ๆ เราจะรักษาตัวรู้เอาไว้
เฮ้ย! ตัวรู้นี่ดีจังเลย
เห็นความเผลอแล้วมีตัวรู้ด้วย
ตัวรู้นี่ดีจังเลย ทำยังไงจะรักษาตัวรู้นี้ไว้นาน ๆ
ถ้ารู้อยู่บ่อย ๆ เราน่าจะได้มรรคผลนิพพานเร็วขึ้น
ก็จะรักษาตัวรู้..จริง ๆ แล้วตัวรู้ก็เกิดและก็ดับด้วย
ก็เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ เรียนรู้ความผิดพลาดไปเรื่อย ๆ
ธรรมบรรยายโดย
พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล
???
เรียบเรียงจากไฟล์ คนช่างคิด 601029
แผ่นซีดีบ้านจิตสบาย 10
ลิงค์ไฟล์เสียง https://bit.ly/2hnYoiB
(นาทีที่ 1.10.38-1.12.52)
