วันอาทิตย์ที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔ วันพระ แรม ๘ ค่ำ เดือน ๓ ??? พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ ๒๔๒ #กามาวจร กาม คือ ความสุขที่ได้จากการดู การฟัง การดม การลิ้มรส และการสัมผัสทางกาย ความสุขแบบนี้เป็นปกติของคนทั่ว ๆ ไป เพราะเราอยู่ในกามาวจร..จรไปจรมาในกาม เป็นธรรมดา..เทวดาก็เหมือนกัน อย่าว่าแต่เรา! หมา แมว ตุ๊กแก ก็เหมือนกัน! ต้องการความสุขจากการได้ดู ได้ฟัง ได้ดม ได้กิน ได้สัมผัส ความสุขแบบนี้เมื่อได้รับการสนองก็มีสุข แต่จริง ๆ แล้ว..มันก็ไม่ได้รับสนองทุกครั้งไป อยากได้..แล้วไม่ได้ ก็มี อยากได้แล้วไม่ได้ กับ อยากได้แล้วได้ อย่างไหนมากกว่ากัน? แม้ของที่ได้มาแล้ว..ก็ยังหวั่น ๆ ว่าจะสูญเสียไปเมื่อไหร่? ความสุขในกามนั้นยังไม่ปลอดภัย รวมทั้งถ้าเพียงแค่จะให้มีความสุขเท่าเดิม กามนั้นก็ต้องมากขึ้นเรื่อย ๆ มากทั้งด้านปริมาณ และความเข้มข้นด้วย พร้อมกันนั้น ก็ต้องแย่งกันด้วย เพราะของมีจำกัด สิ่งของมีจำกัด ตำแหน่งมีจำกัด ต้องสอบเข้า ต้องแย่งกัน แข่งฟุตบอลกันยี่สิบทีม..แย่งถ้วยหนึ่งใบ ต้องมีทีมที่สมหวังอยู่ทีมเดียว ทีมที่ผิดหวังอีกสิบกว่าทีม มันต้องแย่ง .. คนแย่งได้ก็มีความสุข คนแย่งไม่ได้..ก็เก็บมาคิดว่า “ฝากไว้ก่อน ปีหน้าข้าจะมาเอาให้ได้” มีการจองเวรกัน มีการพยาบาทกัน เพราะแย่งไม่ได้ จะเห็นว่า กามสุขมันมีอยู่จริง แต่ก็มีข้อเสียมีโทษด้วย! พระพุทธเจ้าไม่ได้ปฏิเสธกามว่าไม่ให้สุข.. ..ให้สุขได้จริง แต่ว่ามีข้อเสียมากมาย แล้วจึงต้องหาทางออกจากกาม ทางออกก็คือ ต้องพัฒนาให้ใจมันมีความสุขในระดับที่สูงขึ้นไป (ให้ถึง ฌานสุข และ นิพพานสุข) ธรรมบรรยาย โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากธรรมบรรยายเรื่อง “ศักยภาพแห่งความสุข” ลิงค์แสดงธรรม https://bit.ly/2OSbG8

อ่านต่อ