วันอาทิตย์ที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๖๕ วันพระ ขึ้น ๘ ค่ำ เดือนหก(๖) ปีขาล พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #ผู้มีอินทรีย์ภาวนา “สังขตธรรม” ยังเป็นความปรุงแต่งอยู่นะ! ยังเป็นของหยาบ ยังมีที่ละเอียดกว่านี้! ที่เราจะพัฒนาให้เกิด “การรับรู้” ขึ้นมาได้ ก็คือ.. ใจที่เป็น “อุเบกขา” ความรับรู้ ความพอใจ ไม่พอใจชอบใจ ไม่ชอบใจ.. นี่นะ! อย่าไปปฏิเสธมัน.. ให้รู้ทันมันก่อน! ตอนนี้ยังไม่อุเบกขา ก็ไม่เป็นไร แต่รู้ว่า.. ยังมีสภาวะที่ละเอียดกว่านี้ คือ “อุเบกขา” ถ้าเราฝึกรู้ทันความชอบใจ และไม่ชอบใจ ตอน “รู้” นั่นแหละ.. จะ “อุเบกขา” ชอบใจ.. ถ้าเรารู้ทันเร็ว ความชอบใจ.. ก็สั้นๆ แล้วจากนั้น.. ก็จะเป็น “อุเบกขา” ไม่ชอบใจ.. ถ้าเรารู้ทันเร็วๆ ไม่ชอบใจ.. ก็จะสั้นๆ แล้วจากนั้น.. ก็จะเป็น “อุเบกขา” ฝึกอย่างนี้! ฝึกรู้ทัน.. ความชอบใจก็ตาม ไม่ชอบใจ.. ก็ตามที่เกิดขึ้น จากการที่อินทรีย์ ไปกระทบ รูป, เสียง, กลิ่น, รส, สัมผัส, ธรรมารมณ์ ต่างๆ แล้วพัฒนาขึ้นมา จากที่…มันมีแต่ ชอบใจ-ไม่ชอบใจ ก็กลายเป็นรู้ทัน.. ความชอบใจ-ไม่ชอบใจ กลายเป็น “อุเบกขา” ขึ้นมา พระองค์เปรียบเหมือนว่า.. เหมือนคนตาดีเนี่ย กระพริบตา ให้ไวขนาดนี้เลยนะ! ชอบใจ.. และรู้ทัน! เหมือนกระพริบตา หนึ่งกระพริบตา ถ้าฝึกได้ขนาดนี้.. ดี!! เรียกว่า เป็นการฝึกแล้วเกิดการเจริญอินทรีย์ เป็น “ผู้มีอินทรีย์ภาวนา” พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจาก รายการคลิกใจให้ธรรม ตอน “พร้อมไหมที่จะให้อภัย” รับชมและฟังได้ที่ลิงค์ https://youtu.be/3v859_mgjO4 (นาทีที่ 33.59-35.42)

อ่านต่อ