วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๔

เห็นสภาวะไม่ตั้งมั่นขณะนั้นตั้งมั่นแล้ว

มีสติ คือ รู้ว่าจิตมัน “เผลอไป”
ถ้ารู้ว่าคิด “เรื่องอะไร” ..นั่น.. เผลอไปแล้ว !
เผลอไปคิด.. รู้ว่า “เผลอ” ..ขณะนี้มีสติ
แต่ถ้าทำบ่อย ๆ มีทักษะขึ้นมา
มันจะเห็นตอนที่ออกจากจุดวิหารธรรมนี้.. มีการไหลไป

ตอนที่มันไหลไป.. ตอนที่เห็นสภาวะอันนั้น
เรียกว่าเห็นสภาวะที่มัน “ไม่ตั้งมั่น”
ตอนเห็นสภาวะที่ไม่ตั้งมั่น เกิดความตั้งมั่นขึ้นมา
เพราะขณะนั้นเห็นใจ ไม่ได้เห็นสิ่งที่คิด
จิตตั้งมั่นชั่วขณะ.. ในขณะที่เห็นนั้น !

ไม่ต้องไปทำความตั้งมั่นให้เกิดขึ้น
เพียงแต่เห็น “ความไม่ตั้งมั่น” ..ก็เกิดความตั้งมั่นเองอัตโนมัติ
ไม่ต้องทำความไม่หลง

รู้ทันความหลง.. ได้สติ
รู้ทันตอนที่มันไหลไป.. ได้สมาธิ
ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล

เรียบเรียงจากการแสดงธรรม ณ คอร์สเสียดายตายไปไม่รู้ธรรม
วันที่ ๖-๘ เมษายน ๒๕๕๖

รับฟังเสียงธรรมที่ลิงค์แผ่นซีดี เสียดายตายไปไม่รู้ธรรม๑
แทรก 05.หลักการภาวนาฯ นาทีที่ ๒๕.๔๐-๒๘.๐๐
สามารถดาวน์โหลดเสียงธรรมได้ที่ http://bit.ly/24Jgy0D