วรรคทอง..วรรคธรรม #๘๕

ไม่เห็นของจริงก็ไม่เกิดมรรคผล

พอศึกษาเรื่องการเจริญสติ
มันต้องรู้จริง ๆ ไม่ใช่ประคองเอาไว้
พอเจริญสติแบบอยากรู้ความจริง..
มันต้องปล่อยไอ้ที่ประคองเอาไว้ ที่เพ่งเอาไว้

ไอ้ที่แทรกแซงอยู่นะ.. ต้องปล่อย !
ปล่อยให้มันแสดงความจริง
จะมีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่ไม่บังคับใจตนเอง
จะต้องดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้
พระในวัดทักเลย

“ท่านกฤช เดี๋ยวนี้ท่านเป็นอย่างไร ?
ปฏิบัติผิดหรือป่าว ? ทำไมขี้โกรธ ?”
มันจะมีอยู่ช่วงหนึ่งคือ.. ต้องใช้หนี้ !
เราไปเพ่งไว้เยอะ ไปบังคับเอาไว้เยอะ

พอมันปลดปล่อยไอ้แรงบังคับนั้น
มันเหมือนว่าเรากดลูกบอลลงในน้ำ
พอเราปล่อยมา มันก็จะเด้งขึ้นมา
ไอ้ที่ปล่อยใหม่ ๆ สติเราก็ยังไม่ดี
แต่เราจะปล่อย จะดูของจริงแสดงแล้ว

แต่สติยังตามไม่ทันแท้ ๆ เนี่ย
มันก็จะมีโกรธขึ้นมาแล้ว และคนอื่น ๆ จับได้
มันต้องจับได้แน่ ๆ เพราะมันจริงแท้เลย
ถ้าเมื่อก่อนแสดงว่า.. เรานั้นเป็นคนดี เพราะเราประคองเอาไว้

แต่พอเราเจริญสติ ให้เห็นของจริงคือ.. ปล่อย !
ความเลวจะปรากฏ
ถ้าผ่านการประคองมา ขั้นการเจริญสติต้องปล่อยให้เห็นความจริง
ช่วงนี้เป็นช่วงวิกฤตเลยที่ต้องทนไปให้ได้

เพราะความจริงกำลังปรากฏเลยว่า..
ขี้โกรธ หงุดหงิด ฟุ้งซ่านอะไรอย่างนี้
ใครราคะมาก ก็จะราคะขึ้นมาเลย !
ถ้าไม่รักษาศีล.. มันอันตรายมากเลย !
ฉะนั้นต้องรักษาศีลไว้

ตัวที่ต้องทำสม่ำเสมอคือ.. รักษาศีล
“สีลสิกขา” เนี่ยต้องรักษาเอาไว้ !
ถ้ากดเอาไว้.. ก็เป็นคนดี.. แต่ไม่เห็นของจริง
ไม่เห็นของจริง.. ก็ไม่ฉลาด
ไม่ฉลาด.. ก็ไม่เกิดมรรคผล

ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล

เรียบเรียงจากการแสดงธรรม ณ บจก.โตโยต้าชัยรัชการ
วันที่ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๙

ไฟล์ 590312_ปัญญาเข้าใจโลก 10.คำถาม-ทำไมจึงไม่ให้แทรกแซง
ระหว่างเวลา ๐๖.๐๖- ๐๘.๒๖
สามารถดาวน์โหลดเพื่อรับฟังได้ที่
http://bit.ly/1UQ0Mho