วรรคทอง วรรคธรรม#๙๑

ศัตรูของความสงบคือ.. ความคิด
ศัตรูของความจริงคือ.. (อยากได้) ความสงบ
หวังจะสงบ.. จึงเป็นศัตรูกับความจริง

ทุกครั้งที่จิตหนีไป ..
เราไม่ยอมดูว่ามันมี ‘ความฟุ้งซ่าน’ เกิดขึ้น

เรารู้เพียงแต่ว่า.. มันคือศัตรูของความสงบ
เพราะ.. ตั้งใจจะเอาความสงบ

ไม่ได้ตั้งใจว่าจะทำจิตตั้งมั่น
เพราะเราแปลคำว่า “สมาธิ” ว่า “สงบ”
เราจึงอยากจะทำความสงบ

พอมันไม่สงบก็.. อะไรมันคือศัตรูของความสงบล่ะ ?
..ก็คือความคิดของเราเอง !

(เพราะอยากสงบ) พอรู้ว่า ‘คิด’ ก็รีบดึงกลับมา !

ทำอย่างนี้นะ..
ถ้าทำได้.. อยู่ได้แค่สมถะ

แล้วมันจึงไปไม่ถึงปัญญา
มันแสดงความจริงอยู่แล้วว่า..

มันสงบแปบหนึ่ง.. แล้วก็ฟุ้งซ่าน
สงบแปบหนึ่ง.. แล้วก็ฟุ้งซ่าน

มันแสดงความจริงว่า.. มันเกิด – ดับ
มันแสดงความจริงว่า.. อยู่นิ่งไม่ได้

มันแสดงความจริงว่า..ไอ้ที่ฟุ้งซ่านเนี่ย.. ฟุ้งไปเองนะ ไม่ได้อยากฟุ้งซ่านเลย
แต่เราไม่ยอมรับเลย !

ความจริงแสดงอยู่ว่า..
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เราไม่ยอมรับเลย

เพราะอะไร ?
เพราะหวังจะสงบ หวังเพียงแค่สงบ
พอมันไม่สงบจึงเห็นว่า.. เป็นศัตรู

เป็นศัตรูกับความจริง..
มันแย่แค่ไหนดูสิ !

ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล

เรียบเรียงจากการแสดงธรรม ณ มูลนิธิมายาโคตมี
วันที่ ๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๙

รับฟังเสียงธรรมที่ลิงก์ วิดีโอ ไฟล์ 591030_พักใจไว้กับธรรม
แทรก 01.ตามประสบการณ์ของอาตมา ระหว่างเวลา ๒๑.๒๕-๒๒.๓๕
สามารถดาวน์โหลดเสียงธรรมได้ที่ http://bit.ly/2eo8CM9