วรรคทอง วรรคธรรม#๑๐๓

แค่ลอด ..ก็รอดแล้ว

…ใครเคยเดินป่ามั้ย ?
(ถ้าพุ่มไม้ขวางทาง) ก็ไม่จำเป็นต้องไป (ถาง) ทำทางให้มันเตียน

อุปสรรคต่าง ๆ ไม่ต้องไปฝ่าฟัน
(คือไม่จำเป็นจะต้อง)ไปฟัน ๆ ๆ ให้มันราบไปกับฝีมือของเรานะ ..ไม่ต้อง !

แค่ลอด ..ก็รอดแล้ว ! เข้าใจมั้ย ?
ฟังดี ๆ นะ แค่ลอด ก็รอดจากตรงนั้นมาแล้ว
ไม่ต้องไปทำลายมัน

เราเจอ (กิเลส) อะไรนะ เราจะมีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า
ฉันต้องจัดการมันให้ได้

(เคย) เป็นอย่างนั้นมั้ย ?
มีกิเลสมา.. ‘ฉันต้องฆ่ามันให้ได้ ต้องจัดการมันให้หาย’

จริง ๆ ไม่ต้องอะไรมาก แค่ (รู้จักกิเลส) รู้จักมัน
ตอนรู้จักมันนะ สติรักษาจิตทันที
มีสติปุ๊บ ! ..รอดแล้ว !

ไม่ต้องไปตั้งเป้าว่าต้องทำลายกิเลสตัวนั้น
แค่รู้ว่ามีกิเลสตัวนั้น ..รอดแล้ว !
แล้วไปง่าย ไปเร็ว

เพราะจุดหมายปลายทาง .. จุดหมายของการเดินทาง
ไม่ใช่ไปทำให้พุ่มไม่นี้หายไป .. ให้กิ่งไม่นี้หายไป

แต่คือ ทำให้มันไปถึงจุดหมาย เอาตัวนี้เป็นจุดหมาย

ฉะนั้น อย่าเสียเวลากับการห้ำหั่นกับกิเลส
แค่รู้จัก

ขณะรู้จัก จิตมีสติ แล้วสติรักษาจิตเอง
ไม่ต้องไปเสียเวลาฆ่ามัน

ไม่ต้องเสียเวลาที่จะคิดว่า ‘จะทำยังไงให้มัน (กิเลส) หายไปจากชีวิต’
ไม่หาย ! เพราะเราเป็นปุถุชน

ผู้หนา เหนอะหนะ หนักแน่น เหนียวหนึบหนับ ไปด้วยกิเลส
มันไม่มีทางพ้นไปได้หรอก

แค่รู้จักมัน
ตอนรู้จักเนี่ย ! รอดทันที
เพราะสติรักษาจิตเรียบร้อยแล้วในขณะนั้น…

ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล

เรียบเรียงจากการแสดงธรรม ณ คอร์สรู้ธรรม ครั้งที่ ๔
วันที่ ๔ เมษายน ๒๕๕๘

รับฟังเสียงธรรมได้ที่แผ่นซีดีรู้ธรรม ๒, ๓, ๔
ไฟล์ 05 – รู้ธรรม580406 – ธรรมที่ไม่เนิ่นช้า ระหว่างเวลา ๐๔.๓๒ – ๐๖.๓๖
สามารถดาวน์โหลดเสียงธรรมได้ที่ http://bit.ly/2ey2P6A