อังคารที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๓ วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือนยี่ (๒) ??? พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #พุทธะ..รู้ตื่นเบิกบาน มองตัวเองให้ออกว่าเราเป็นพวกจริตแบบไหน เป็นสมถยานิก หรือเป็นวิปัสสนายานิก? ถ้าเป็น “วิปัสนายานิก” ทำสมถะแบบสบาย ๆ ไม่ต้องตั้งเป้าหมายว่าจะต้องได้ฌานขั้นนั้นขั้นนี้ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้ก็ “ดูจิต” ไป ดูจิต เกิด-ดับ ดูจิตที่มันมีกิเลส เกิด-ดับ ดูจิตที่มันเผลอ เกิด-ดับ ..ได้วิปัสสนาก่อน ทันทีที่เห็นกิเลส เกิด-ดับ กำลังของกิเลส ก็ลดลงไป กำลังของความฟุ้งซ่าน ก็ลดลงไป กำลังของราคะ โทสะ โมหะทั้งหลาย ลดลงไป กำลังเหล่านี้เราเรียกอีกชุดหนึ่ง เรียกว่าเป็น “อนุสัย” อนุสัยเป็นความเคยชินของจิต ส่วนใหญ่ก็เป็นความเคยชินในแง่ไม่ค่อยดี ความเคยชินเหล่านี้ก็จะลดน้อยลง มีความเคยชินอันใหม่เกิดขึ้น คือเคยชินที่จะ “รู้” รู้อย่างไม่เข้าไปแทรกแซง รู้อย่างไม่เข้าไปบังคับจิตใจตัวเอง มันจะกลายเป็น “รู้แบบเบิกบาน” มันจะตรงกับคำแปลของคำว่า “พุทธะ” พุทธะ เป็น “การรู้ ตื่น เบิกบาน” ธรรมบรรยายโดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากธรรมบรรยาย ณ ยุวพุทธิกสมาคมฯ เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๖๓ ลิงค์ไฟล์เสียง https://bit.ly/37XwvYQ