วันอังคารที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕ วันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือนยี่(๒) ปีฉลู พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #เหตุต้องละ “อุปาทานขันธ์ทั้งห้า” เนี่ย จะทำให้หมดไป.. ก็ต้องละเหตุของมัน! เพราะ “อุปาทานขันธ์” นั้นเป็น “ตัวทุกข์” จะละมันได้..ไม่ใช่ละเฉยๆ ไม่ใช่อยู่ๆ จะไปละไอ้ตัวนี้! อุปาทานขันธ์..ควรรู้! ส่วนมันจะหมดไป ก็คือ มันต้องเสื่อมอยู่แล้ว มันต้องดับ! จิตนี้.. เกิด-ดับ อยู่แล้ว กายนี้.. ก็ต้องเกิด-ดับ มีความเสื่อมของมันอยู่แล้ว แต่ว่า.. ตอนที่มีชีวิตอยู่ ก็มีชีวิตของมัน พระอรหันต์ทั้งหลายเนี่ย เวลารู้ความจริงตรงนี้แล้วเนี่ยนะ! ก็รอให้มันตายเท่านั้นเอง แต่ไม่ใช่ว่าหมดกำลังใจ ซังกะตาย.. รอเวลาตาย.. ไม่ใช่อย่างนั้น! รู้อยู่ว่า.. จะต้องตาย ก็ใช้เวลานี้ให้เป็นประโยชน์กับโลกที่สุดเลย ทำประโยชน์ของตนสำเร็จแล้ว ก็ใช้เวลานี้ให้เป็นประโยชน์กับโลก เป็นเนื้อนาบุญของโลก ชีวิตที่อยู่ของท่าน จะเป็นประโยชน์กับชาวโลก ทั้งมนุษย์ และเทวดาทั้งหลาย สั่งสอนคนถ้าสั่งสอนได้ ถ้าสั่งสอนไม่ได้.. ก็เป็นอยู่ให้เป็นแบบอย่าง เวลาจะตายท่านอธิบายว่า.. เหมือนคนทำงานเสร็จแล้ว “รอรับค่าจ้าง” ตอนรับค่าจ้าง ก็คือ ตอนพระอรหันต์ตายนั่นเอง! พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากรายการ "คลิกใจให้ธรรม" ตอน รู้จักอุปาทานขันธ์ ๕ วันที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๖๕ ลิงค์รายการ https://youtu.be/468nqMASyUM (นาทีที่ 26:27