วันอังคารที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๖๕ วันพระ แรม ๘ ค่ำ เดือนสิบเอ็ด(๑๑) ปีขาล พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #ความโศกย่อมเกิดเพราะตัณหา พระพุทธเจ้าตรัสว่า.. ที่โศกเศร้า เพราะตัณหา “ความโศกย่อมเกิด เพราะตัณหา” พระองค์ชี้ให้เห็นสาเหตุนะ! เรามีความปรารถนา หรือมีตัณหา อยากให้มันเป็นอย่างหนึ่ง แต่มันเป็นอีกอย่างหนึ่ง อันนี้เขาเรียกว่า “เป็นทุกข์’ ทุกข์เพราะว่า.. ไม่สมปรารถนา มีตัณหาขึ้นมา แล้วก็ไม่เป็นไปที่ตัณหานั้นตั้งเอาไว้ ก็กลายเป็นทุกข์ขึ้นมา “ความโศก” ย่อมเกิดเพราะตัณหา “ภัย” ก็เกิดเพราะตัณหา (สองอย่างแล้วนะ!) “ตัณหายะ ชายะตี โสโก” ความโศก.. ย่อมเกิดเพราะตัณหา “ตัณหายะ ชายะตี ภะยัง” ภัย.. ก็ย่อมเกิดมาจากตัณหา ความโศก.. ย่อมไม่มีกับคนที่พ้นแล้วตัณหา ถ้าพ้นจากตัณหาแล้ว ภัยจะมีจากที่ไหน! ก็หมายถึงว่า.. คนที่ภาวนามา จนบรรลุมรรคผล จนถึงขั้นหมดตัณหาแล้ว ย่อมไม่โศก และไม่ได้รับผลเสียหายจากภัยอะไร หมายความว่า.. ความเสียหายอาจจะมี กุฏิ อาจจะพัง ข้าวของ อาจจะเสียหาย จีวร อาจจะถูกน้ำพัดจนเปอะเปื้อน หรือฉีกขาด อะไรอย่างนี้! แต่ไม่โศก!! ภัยนั้นไม่ถึงใจ เพราะว่า.. รู้อยู่ เข้าใจอยู่ ว่า.. โลกนี้มันเป็นอย่างนี้ โลกนี้มันไม่เที่ยง โลกนี้มันแปรปรวน และเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับของใคร เข้าใจ! พอมันแสดงความจริงมา.. ก็ “นี่ไง! มันแสดงความจริง ก็รู้อยู่ตั้งนานแล้ว” ประมาณแบบนี้ “นานแล้ว” หมายความว่า.. บรรลุมรรคผลขั้นสุดท้ายมานานแล้ว จึงเข้าใจแล้ว! หรือ แม้แต่เพิ่งบรรลุอยู่ตอนนี้ แล้วเกิดเหตุเภทภัย ท่านก็ไม่เป็นทุกข์ ไม่เดือดร้อน เพราะเข้าใจ! เข้าใจธรรมชาติว่า.. มันต้องเปลี่ยนแปลง ธรรมชาติมันเป็นอย่างนี้ ..ไม่เป็นทุกข์ “ความโศก” ก็ไม่มี เพราะหมดตัณหา “ภัย” ไม่ถึงใจ ภัยไม่สามารถทำอะไรกับจิตใจนี้ได้ เพราะ.. ไม่มีตัณหาแล้ว เพราะ.. พ้นจากตัณหาแล้ว พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากรายการ ธรรมะสว่างใจ ออกอากาศ วันที่ ๕ ตุลาคม ๒๕๖๕ ลิงค์รายการ https://youtu.be/O47DaI47lb8 (นาที 00.11.55-00:14.57)