ถาม : จะเอาความเจ็บปวดของร่างกาย
มาใช้ประโยชน์ในการปฏิบัติธรรมได้อย่างไรบ้างครับ ?

ตอบ : เอาความเจ็บปวดของร่างกาย
มาใช้ประโยชน์ในการปฏิบัติธรรมได้ ดังนี้

– ใช้เตือนใจตนเอง ให้เห็นทุกข์ของชีวิต ถ้ายังหลงโลก ก็ยังมาเกิดอีก และก็จะได้รับทุกข์อย่างนี้อีก
(จะได้ไม่หลงเพลินกับโลกจนเกินไป)
– ใช้เป็นฐานในการเจริญสติ คือ ตามดูรู้ทันเวทนาที่เกิดตามที่มันเป็น ไม่ติดใจ ไม่ขัดเคือง
(คือ เจริญเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน)

– ดูจิต คือเมื่อมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นแล้ว จิตเป็นอย่างไร ก็ตามดูรู้ทันจิต ตามที่มันเป็น มันหงุดหงิด มีโทสะ หรือกังวล
ก็รู้ตามที่มันเป็น หรือมีตัณหาอยากหายจากความเจ็บปวดนี้ ก็รู้ตามที่มันเป็น
(คือ เจริญจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน)
– ให้เห็นความเกิดดับของเวทนา ที่เคยสุขก็ดับไปแล้ว ที่เจ็บปวดอยู่นี้ก็มีระดับของความเจ็บปวดที่ต่างกันไป
ในแต่ละขณะ (คือ เห็นอนิจจลักษณะ)

– ให้เห็นความบีบคั้นของร่างกาย ที่มันไม่อาจคงอยู่ในสภาพเดิมได้ (คือ เห็นทุกขลักษณะ)
– ให้เห็นว่า ความเจ็บปวดนี้ เราบังคับไม่ได้ ไม่อยากให้เกิด มันก็เกิด อยากให้หายเดี๋ยวนี้ มันก็ไม่หาย
ตามที่เราอยาก มันมีเหตุมันก็เกิด หมดเหตุมันก็ดับ (คือเห็นอนัตตลักษณะ)

ไม่ต้องทำทุกข้อก็ได้

พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล
เรียบเรียงจากตอบโจทย์บนนิมฺมโลเพจ
วันที่ 1 สิงหาคม 2559