วันศุกร์ที่ ๑๙ เมษายน ๒๕๖๒
วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๕
???
พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ ๒๐๖
ในชีวิตประจำวันเวลาที่เจริญสติยาก คือ
เวลากิน กับ เวลาเม้าท์
เม้าท์เนี่ยนะ! มันจะลงไปในเรื่องราว
พอลงในเรื่องราวก็จะลืมตัว.. ยาว..
ยิ่งคนที่ชอบเม้าท์ด้วยนะ จะพูดได้มันส์มาก
สมมุติเป็นพวกฟุ้งซ่าน มันจะต่อเรื่องยาวไปเลย
หาจุดจังหวะที่จะมารู้สึกตัวเนี่ย..ยาก!
มันไม่เหมือนกับทำงานคนเดียว
ทำงานบ้าน ถูบ้าน อะไรอย่างนี้ อันนี้ง่าย
เห็นกายเคลื่อนไหว เห็นใจลอยไป
ใจไหลไปที่เรามองอยู่
หรือว่าไหลไปที่ต้นเสียงที่เราฟัง ก็เห็นได้ง่ายกว่า
ฉะนั้น อยู่กับคนที่ชวนให้คุยเรื่องราวต่าง ๆ เนี่ย เจริญสติยาก!
กับ..ตอนกิน.. ตอนกินก็เจริญสติยาก
เพราะว่าผัสสะมันประดังประเดเข้ามา
เจริญสติยาก แต่ก็ควรฝึก!
ตั้งใจไว้ว่า ก่อนจะกินนะ ลองดูว่า..
ครั้งนี้เราจะกินด้วยความรู้สึกตัวสักกี่คำ ?
ฉะนั้น(วิธีฝึก)..
อย่างแรก ไปทำในรูปแบบให้ประจำมากขึ้น
อย่างที่สอง ในชีวิตประจำวันเนี่ย หาที่อยู่เอาไว้สักที่นึง
ทุกครั้งที่อยู่ในชีวิตประจำวันเนี่ย! ให้นึกอยู่เสมอว่า
‘มันเป็นงานอะไรสักงานนึง’
หางานให้จิตทำสักอย่างหนึ่ง
นั่งอยู่..งานของจิตคือ รู้กายที่นั่ง
เดินอยู่..งานของจิตคือ เห็นกายที่เดิน
จิตเห็นกายที่มันเคลื่อนไหว.. เป็นที่อยู่เท่านั้นนะ!
เห็นอย่างนี้แล้ว พอมันเผลอไป มันจะเห็นได้ง่ายขึ้น
เม้าท์ไปเนี่ยนะ! ก็จะเห็นปากตัวเองพะงาบ ๆ
เห็นเป็นที่อยู่ไป อย่างนี้
ก็จะทำให้มีขณะแห่งความรู้ตัวได้ง่ายขึ้น
ธรรมบรรยายโดย
พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล
???
เรียบเรียงจากคำถาม-เจริญสติตอนกินข้าวกับตอนเม้าท์
ซีดีบ้านจิตสบาย ๑๒
ลิงค์ไฟล์ https://bit.ly/2Iz2ovH
(ระหว่างนาทีที่ ๐๐.๔๕ – ๐๔.๓๗)
