#นิมฺมโลตอบโจทย์ ๙ (เล่ม ๑ หน้า ๓๒-๓๓) ถาม : ผมอยากไปเที่ยวภพภูมิทั้ง ๓๑ ชั้น ควรจะทำอย่างไรครับ? ตอบ : จะไปทำไมให้ครบทั้ง ๓๑ ชั้น? – ไม่คิดบ้างหรือว่า… การจะไปดูให้ครบทุกชั้นนั้น จะต้องไปชั้นที่เป็น ‘อบาย’ ด้วยนะ อยากไปนรกหรือ? อยากไปเป็นเปรตหรือ? อยากไปเป็นอสุรกายหรือ? อยากไปเป็นสัตว์ดิรัจฉานหรือ? – ไม่คิดบ้างหรือว่า… เราก็เคยไปมาเกือบครบแล้ว จะไม่เคยไป ก็เพียงสุทธาวาส ๕ ชั้น เท่านั้น เพราะที่นั่นเป็นที่เกิดของพระอนาคามี เราไม่ได้เป็นพระอนาคามี ยังไงๆ ก็ไปเกิดไปดูชั้น‘สุทธาวาส’ นี้ไม่ได้ – ไม่คิดบ้างหรือว่า… บางทีเราก็คิด ‘อยากเที่ยว’ อย่างนี้มาหลายชาติแล้ว แต่ไปเกิดใหม่ทีไร ก็ลืมชาติก่อนทุกที แล้วก็คิดว่า “ทำอย่างไรจึงจะได้เที่ยวดูให้ทั่ว?” ทุกที กลายเป็นความอยากที่ค้างคาใจไปตลอดสังสารวัฏ – ไม่คิดบ้างหรือว่า… แท้จริงแล้ว คุณภาพของจิตนี้นี่แหละที่เป็นเหตุพาให้ไปเกิดในภูมิทั้งหลาย ถ้าขณะใดโกรธ…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของสัตว์นรก ถ้าขณะใดโลภ…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของเปรต ถ้าขณะใดหลง…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของสัตว์ดิรัจฉาน ถ้าขณะใดมีศีล…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของมนุษย์ ถ้าขณะใดมีหิริโอตตัปปะ…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของเทวดา ถ้าขณะใดเข้ารูปฌาน…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของรูปพรหม ถ้าขณะใดเข้าอรูปฌาน…จิตขณะนั้นอยู่ในภูมิของอรูปพรหม ถ้าเราเจริญสติดูจิต เราก็จะได้เที่ยวไปในภูมิทั้งหลายในชาติปัจจุบันนี้เลย ไม่ต้องรอให้ตาย-เกิดอีกนับชาติไม่ถ้วน และหาที่สิ้นสุดไม่ได้ เรียบเรียงจากตอบโจทย์บนนิมฺมโลเพจ วันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๘