วันเสาร์ที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๔ วันพระ แรม ๘ ค่ำ เดือนสิบสอง(๑๒) ปีฉลู พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #ถีนมิทธะ..ง่วงเหงาหาวนอน “ถีนมิทธะ” ตัวนี้น่าสนใจมาก! “ถีนมิทธะ” คือ ง่วงเหงาหาวนอน ตัวอาหาร(ให้กับนิวรณ์ตัวนี้) ก็คือ มี “อโยนิโสมนสิการ” คือ ไม่แหยบคาย ในสิ่งที่ไปเติมความขี้เกียจ ไม่ขยัน.. เวลาจะไปทำอะไร แล้วก็ขี้เกียจ แล้วตามใจมันเลย!.. คือ ขี้เกียจ อีกอย่างหนึ่ง ท่านกล่าวถึงขนาดว่า.. อาการ “บิดขี้เกียจ” เป็นการเติมอาหารให้กับนิวรณ์ตัวนี้ (ถีนมิทธะ) บิดขี้เกียจ ไม่ใช่หายขี้เกียจนะ! มันเป็นการทำตามความขี้เกียจ เราขี้เกียจ จนกระทั่งต้องบิดขี้เกียจ อาการขี้เกียจ เป็นการเติมอาหารให้นิวรณ์ แต่ไม่ใช่ออกกำลังกายนะ! อย่างฤาษีดัดตน ยืดเส้นยืดสาย.. อย่างนี้ได้ แต่ถ้าอาการ “บิดขี้เกียจ” เป็นการแสดงออกของ “ความขี้เกียจ” พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากรายการ คลิกใจให้ธรรม ตอน “สังเกตดูระดับของกิเลส” https://youtu.be/4xrLiEo1sCs