วันพุธที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๕ วันพระ แรม ๘ ค่ำ เดือนเจ็ด(๗) ปีขาล พระกฤช #ฝากคิด #ฝากคำ #จิตปราศจากธุลี พระอรหันต์จะไม่มีการประคองรักษาจิตผู้รู้ … “จิตผู้รู้’ เปรียบเหมือนเรือ.. ใช่ไหม? เราจะไปฝั่งโน้นได้.. ก็ต้องมีเรือ ต้องพยายามต่อเรือ ถ้าไม่มี.. ก็ต้องต่อเรือ ถ้าไม่มีเรือ.. ก็ต้องเป็นแพ เอาอะไรสักอย่างหนึ่ง! ที่จะเป็นพาหนะ ที่จะพาเราข้ามพ้นฝั่งไปได้ แต่พอถึงฝั่งแล้ว ไม่ใช่แบกเรือขึ้นฝั่งต่อไป มันก็ต้องทิ้งเรือ ทิ้งแพนี้ไว้ที่ริมฝั่ง หมายถึงว่า.. “เราถึงฝั่งแล้ว.. เราก็ต้องทิ้งมันไป” “จิตผู้รู้” นี่ก็เหมือนกัน ต้องสร้างมันขึ้นมา เราคือผู้ฟังทั้งหลาย เข้าใจว่า.. น่าจะอยู่ในระดับปุถุชน เนี่ยนะ! ควรจะสร้าง “จิตผู้รู้” นี้ขึ้นมา แล้วเราก็พัฒนา “จิตผู้รู้” เพื่อให้เห็นความจริง! ความจริง.. ของรูป ความจริง.. ของนาม ความจริง.. ของส่วนประกอบอยู่ในนาม มันมีกิเลสต่างๆ ที่เกิดขึ้น รู้มันไป! มันแสดงไตรลักษณ์ เกิดขึ้นมาว่า.. มันไม่เที่ยง มันไม่ใช่เรา มันไม่เที่ยง มันไม่ใช่เรา พัฒนา.. มันขึ้นมา! พัฒนา.. จิตผู้รู้ เพื่อให้เห็นความจริง แต่พอขั้นสุดท้ายแล้ว ถ้าจะให้เป็น “พระอรหันต์” จริงๆ “ต้องปราศจากธุลี” ไม่มีแม้แต่ความประคองรักษา “จิตผู้รู้” พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจาก รายการ คลิกใจให้ธรรม ตอน “มงคลสูตร คาถาที่ ๑๐_จิตไม่หวั่นไหว” วันที่ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๖๕ ลิงค์รายการ https://youtu.be/NwSh8GftfRk (นาที 01:02:35 – 01:03:45)