#นิมฺมโลตอบโจทย์ #หาเลี้ยงชีพ ?? #ถาม : ถ้าเพื่อนร่วมงานที่สนิท ต้องโดนให้ออกจากงานหลายคน เรามีวิธีพูดอย่างไร หรือทำอย่างไรดี ให้เขาสบายใจ? #ตอบ : ช่วงนี้ ถ้าใครมีงานอยู่ ถือว่ามีบุญมาก แต่งานที่ว่าเนี่ยนะ ถ้าต้องโดนให้ออกจากงาน .. มันก็เป็นเรื่องที่ยอมรับได้ คือสถานการณ์ปัจจุบันขณะนี้ มันเป็นแบบนี้ มันก็ต้องเห็นใจผู้จ้างเราด้วย ประมาณว่า เขาก็ต้องรับภาระเรื่องรายได้ รายจ่าย อะไรต่างๆ ก็ต้องมีการปรับลดพนักงานบ้าง แล้วเราก็เป็นผู้เสียสละนั้น แต่งานเนี่ย มันไม่ใช่มีเฉพาะต้องไปรับจ้างเขาอย่างเดียว ! เราออกจากงานที่ต้องมีผู้จ้างเนี่ยนะ แต่มันไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องไปหา “ผู้จ้างคนอื่นมาจ้างเรา” เสมอไป มันมีงานอื่น ที่เราสามารถทำเองก็ได้ ความสามารถเราคงไม่ได้มีอย่างเดียว เราไม่ได้เกิดมาแล้ว มีความสามารถอย่างเดียว แบบที่เขาจ้างเราไปทำ ถ้าคนมีความสามารถเพียงอย่างเดียว แบบที่เขาจ้างเราไปทำเนี่ยนะ เราก็ต้องฝึก ให้มันมีความสามารถอื่นขึ้นมาบ้าง วิธีง่ายๆ เลย ก็เช่นว่า ถ้าสมมติว่า เราถูกให้ออกจากงาน เป็นประมาณ งานรับจ้าง งานรับเงินเดือน อย่างนี้นะ ถ้าเรามีญาติ หรือเรามีพี่น้อง หรือพ่อแม่ อยู่ต่างจังหวัด มีที่ดิน เราลองเปลี่ยนดูบ้าง ลองเปลี่ยนไปใช้ที่ดินนั้นเรียนรู้ ใช้ภูมิปัญญาเดิมๆ ที่เราไม่ได้ใช้มานาน .. แต่ว่าพ่อแม่ยังมีอยู่ หรือบ้านญาติๆ ยังมีอยู่ ไปลองใช้วิถีเดิมๆ ของเรา ที่เป็นเกษตรกร ทำความรู้ความเข้าใจ ในการที่จะหาเลี้ยงชีพ แบบที่เป็นเจ้านายตัวเอง ประมาณว่า “สร้างงานให้กับตัวเอง” คืองานเนี่ยนะ.. มันไม่ใช่ว่า จะต้องไป ‘รับจ้าง’ คนอื่นอย่างเดียว เราก็ ‘สร้างงาน’ ให้เกิดกับตัวเอง บางทีอาจจะไปใช้วิธีขายของออนไลน์ (online) ก็ได้ เดี๋ยวนี้มีคนใช้วิธีนี้กันเยอะ ถ้าเรามีความรู้ความสามารถในแง่นี้ มีเทคนิค (technic/technique : ศิลปะ, วิธีการ, ฝีมือ) ในการนำเสนอ ก็ลองใช้วิธีทำธุรกิจ โดยให้ตัวเองเป็นเจ้าของธุรกิจนั้นได้ ไปปลูกต้นไม้ ไปทำเกษตร .. หรือไปลองดูว่า เรามีความสามารถอื่นอะไรอีกไหม? ความสามารถที่นอกจากที่เขาจ้างเรา เราอาจจะมีทางออกที่ดีกว่า และกลายเป็นว่า สิ่งใหม่ที่เราทำ ..ทำด้วยความพอใจ ทำด้วยความสบายใจ.. งานก็ออกมาดี งานออกมาดีแล้ว บางทีก็กลายเป็นว่า งานนี้..ดีกว่างานเดิมอีก ทำแล้ว มีความสบายใจ ทำแล้ว มีความสุขใจ รายได้ก็พอเลี้ยงตัวได้ บางทีรายได้มากกว่าเดิม อย่าไปอาลัยอาวรณ์ ในสิ่งที่เราบังคับไม่ได้ เขาไม่จ้างเรา ก็ไม่ต้องไปอาลัยอาวรณ์ ไม่ต้องไปโกรธแค้นเขาด้วย เข้าใจ ..เข้าใจซึ่งกันและกัน พอเข้าใจซึ่งกันและกันแล้วเนี่ย เราก็ออกมา อย่างมีมิตรภาพกับที่เดิม แถมใช้ช่วงเวลาอย่างนี้ สร้างงานให้กับตัวเอง งานเนี่ยไม่ต้องรอว่า จะต้องมีคนจ้างเรา เราจึงจะเป็นผู้มีงาน แต่เราเนี่ย สามารถสร้างสรรค์โอกาสให้กับตัวเองได้ ใช้เวลา ใช้ความสามารถ ที่เรามีอยู่หลากหลาย พัฒนาขึ้นมา! ถ้ามันยังไม่พอ ก็เรียนรู้มันไป! ในระหว่างนี้อาจจะมีการเรียนรู้ ผิดบ้าง ถูกบ้าง ผิดก็เป็นการเรียนรู้ คือรู้ว่าอันนี้ผิด จะไม่ทำอย่างนี้อีก ..เรียนรู้ไป ก็เรียกว่า ขอให้กำลังใจก็แล้วกัน สำหรับคนที่ถูกออกจากงาน หลายๆคน ให้กำลังใจเขา แล้วก็บอกว่า.. มันไม่ได้มีวิธีเลี้ยงชีวิตวิธีเดียว คือไปรับจ้างเขา เราสามารถหาเลี้ยงชีพ สามารถสร้างรายได้ อีกหลากหลายวิธี แล้วความสามารถเรามีอยู่ ค้นพบตัวเองให้เจอ แล้วก็ไปทำ..งานที่ตัวเองพอใจ แล้วมีรายได้ เลี้ยงตัวเองได้ ที่สำคัญคือ ทำด้วยความสุขใจ ทำด้วยความพอใจ พัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ นะ พัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ พัฒนาช่องทางไปเรื่อยๆ พัฒนาความชำนาญไปเรื่อยๆ หวังว่าจะให้โอกาสนี้ เป็นโอกาสที่เราจะพัฒนาตัวเองไปนะ พัฒนาตัวเองขึ้นไป ก็ขอเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันนะ พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากตอบปัญหาธรรม รายการธรรมะสว่างใจ ออกอากาศวันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๔ ลิงค์รายการ https://www.youtube.com/watch?v=nIM-ifMiEcs (นาทีที่ 2.00.07-2.05.35 )