#นิมฺมโลตอบโจทย์ ๑๘๑ #ถาม : เมื่อก่อนเคยมีความหวังว่าส่งเสียลูกเรียน เลี้ยงลูกคนเดียว กินอะไรก็ไม่กล้ากิน…

#นิมฺมโลตอบโจทย์ ๑๘๑

#ถาม : เมื่อก่อนเคยมีความหวังว่าส่งเสียลูกเรียน เลี้ยงลูกคนเดียว กินอะไรก็ไม่กล้ากิน อด​เพื่อให้ลูกกิน เราก็อยากให้ลูกเขาให้กำลังใจเรา เราก็มีพลังงานที่จะทำได้
แต่ตอนนี้พลังงานมันหมดแล้ว​ เพราะว่าพอเขามีครอบครัว เขาไม่ค่อยมาสูงสิงกับเรา เขาก็ไปคุยกับลูกกับสามีมีความสุข แต่เขาคุยกับเราเขามีความทุกข์ มันก็เลยไม่เป็นอย่างที่เราคิด ก็เลยคิดมากและเสียใจ
พอฟังพระอาจารย์สอนเราก็หันมาปฏิบัติธรรม ไม่ร้องไห้เท่าเดิม เพราะ​อะไรก็ไม่แน่นอน แต่อยากจะไปถือศีลที่วัด อยากจะหันหน้าหาธรรมะ แต่ตอนนี้ก็ไปไม่ได้แล้ว เพราะดูแลแม่ที่นอนติดเตียง ทำให้ไปไม่ได้

#ตอบ : เราผิดหวังที่ลูกไปสนใจครอบครัว ใจเรา​ก็​หงุดหงิด​ หน้า​ก็​บูด​ ใคร​ๆ​ ก็​ไม่​อยาก​อยู่​ใกล้​ทั้งนั้น

จริงๆแล้วเนี่ย​ ถ้า​เรา​รัก​ลูก​ เรา​ก็​ควรทำใจ​อนุโมทนา​กับ​เขา​ เมื่อ​เขา​ได้​ดี​มี​สุข​

ส่วน​เรา​ก็​ควร​ทำ​ใจให้เบิกบาน-ให้ดีใจว่า เราดูแลแม่ของเรา​ ก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

ส่วนใครจะมาทำตอบแทนหรือไม่ตอบแทน อย่าไปหวัง!
และ​ที่​สำคัญ​ อย่า​ทวง​บุญคุณ​ด้วย!

เรา​ก็​ทำให้เขาดูว่า เราได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ด้วยการเลี้ยงดูท่านในยามเจ็บป่วยอย่างนี้ ทำให้เต็มที่ของเรา

เขามา​หา​ก็อย่าไปบ่น อย่าไปต่อว่า อย่าไปแสดงสีหน้า หรือชักสีหน้า หน้าบึ้งอะไร​ก็​อย่าไปทำ

ถ้า​ลูกเข้ามา​หาก็ดีใจ​ ยิ้ม​ต้อนรับ
ถ้าเขามาคนเดียว​ ก็ฝากขอบคุณสามีเขาด้วย
ถ้าสามีมา​ ก็ฝากขอบคุณภรรยาเขาด้วย​ ที่อุตส่าห์อนุญาตให้มาเยี่ยมแม่ มาเยี่ยมยาย

พูดดีๆ ขอบคุณเขา..
เราทำความเข้าใจประมาณว่า เขากำลังยุ่งนะ! เขามีธุระของเขา
เราอยู่ของเราเองได้
เมื่อ​เข้าใจ​อย่างนี้​ เวลา​ลูกมา​ เราจะได้ไม่ไปพูดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
การพูดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจเนี่ย บางทีก็ทำให้คนที่เขารับฟังเกิดโทสะ​ได้

บางที​เขา​ฟังไปมากๆ ก็​เบื่อ​ ไม่อยากจะมาฟังไอ้คำพูดต่อว่าต่อขาน​ หรือว่า​คำ​พูดน้อย​เนื้อต่ำใจเหล่านี้

เวลา​ลูกมาให้ขอบคุณ ขอบคุณครอบครัวเขา ที่อุตส่าห์เสียสละเวลามาเยี่ยมเรา ดีใจด้วยที่เขามาเยี่ยม
ไม่ใช่ว่าไปพูดต่อว่าต่อขาน ในเวลาที่เขาหายไปนาน
ทุกครั้งที่มาให้ขอบคุณ..ขอบคุณ ดีใจอนุโมทนา​ใน​ความ​ดีที่เขาทำ แม้​ใน​เรื่อง​เล็กน้อย​ แล้วความสัมพันธ์ในครอบครัวก็จะดีขึ้น

ส่วน​อาตมา​เองก็อนุโมทนากับโยมด้วยนะ​ ที่​โยม​มี​โอกาสดูแลคุณแม่
คุณแม่ก็หวังสิ่งนี้แหละ
คือในยามเจ็บไข้ก็หวังให้เราดูแล
ขออนุโมทนาด้วย!

พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล

เรียบเรียงจากตอบปัญหาธรรมะ
ในรายการธรรมะสว่างใจ เมื่อ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
ลิงค์วีดีโอ https://youtu.be/FrXoFcoGG3w
(นาทีที่ 1:52:29-1:57:48)


อ่านบน Facebook