#นิมฺมโลตอบโจทย์ #รู้ตื่นเบิกบาน #จิตที่ควรแก่การเจริญปัญญา #ถาม : “รู้ ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว ปราดเปรียว จิตสว่างไสว” ที่ครูบาอาจารย์มักกล่าวถึงเป็นอย่างไร? คนอื่นมองเห็น หรือ เรารู้สึกได้เอง แล้วจะรู้สึกอย่างไร หรือเจ้าคะ? #ตอบ : เป็นอย่างไร..!? ก็เป็น.. รู้ ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล อย่างนั้นน่ะ จะเอามาให้ดูได้อย่างไรล่ะ? เป็นอย่างไร.. ก็ “จิตรู้-ก็รู้, จิตตื่น-ก็ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว” เป็นกุศลที่เหมาะควร คือ ท่านจะอธิบาย จิตที่เหมาะควรที่จะเจริญปัญญา ก็จะประมาณอย่างนี้ ก็เป็นยังไง ก็เป็นอย่างนี้ อย่างที่บอกนั่นแหละ “รู้ ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว ปราดเปรียว” (ถามว่า) คนอื่นมองเห็น หรือ เรารู้สึกได้เอง? (ตอบว่า) ทั้งผู้อื่นมองเห็นได้ และเราก็รู้สึกได้เอง แต่ทีนี้ คนอื่นที่เขาไม่มีญาณรู้ ไม่มีตาทิพย์ ก็มองไม่เห็น คนอื่นที่ว่ามองเห็นได้ ก็คือ คนอื่นที่เขามีญาณ หรือมีตาทิพย์ดู เรารู้สึกได้เอง ก็คือ เราก็ต้องมีสติรู้ทัน คือตอนที่รู้สึกเบิกบาน นุ่มนวล อย่างนี้นะ เราอาจจะไม่ทันได้สังเกต คือเจ้าตัวเป็นอยู่ เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว เนี่ย แต่ไม่ทันสังเกต ครูบาอาจารย์ก็จะชี้ให้ดู..ตอนนี้เป็นอย่างนี้ เราก็ “อ๋อ!.. สภาวะแบบนี้ ที่ว่า รู้ ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว มันแค่นี้เอง!” ไม่ได้ตั้งใจทำ ไม่ได้บังคับ ไม่ได้ประคองด้วย มันแค่รู้ “มันง่ายแค่นี้เองเหรอ?” ประมาณนี้นะ มันต้องรู้เอง! ที่ถามว่า.. ‘เรารู้สึกเองได้ไหม’ เนี่ย? มันต้องรู้เองนะ มันอาจจะมีสภาวะนี้ขึ้นมาแล้วไม่ทันสังเกต ถ้าอยู่กับครูบาอาจารย์ ครูบาอาจารย์จะชี้ให้ดู หมายถึงครูบาอาจารย์ที่ท่านเห็นนะ ท่านก็จะชี้ให้ดู เพื่อให้เราสังเกตได้ว่า “นี่..เป็นสภาวะอย่างนี้นะ” ถามว่า.. เราอาจจะรู้สึกได้เองก็ได้ แต่รู้แค่ว่ามันสบายๆ ก็ได้ ท่านก็อาจจะมาบรรยายขยายความให้ดูว่า นี่แหละ คือ จิตที่รู้ ตื่น เบิกบาน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว .. ประมาณอย่างนี้ ก็คือมาช่วยชี้ให้ชัดขึ้น เพราะฉะนั้น.. “คนอื่นมองได้ เรารู้สึกได้ และควรจะรู้” พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากตอบปัญหาธรรม รายการธรรมะสว่างใจ ออกอากาศวันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๖๕ ลิงค์รายการ https://m.youtube.com/watch?v=I9ZFh08tKiE&feature=youtu.be (นาทีที่ 1:16:01- 1:19:24)