#นิมฺมโลตอบโจทย์ ๑๖๖
??
#ถาม : เข้าพรรษาปีนี้ พระอาจารย์มีสิ่งใดแนะนำ
เพื่อนำไปขัดเกลาตนให้มีความเจริญยิ่งขึ้นไปบ้างคะ ?
#ตอบ : เทศกาลเข้าพรรษา
เป็นเทศกาลที่ชาวพุทธมักจะใช้อธิษฐานที่จะเว้นชั่ว/ทำความดี
และจะเว้นชั่ว/ทำความดีนั้นตลอด ๓ เดือน
ปีนี้ขอแนะเรื่องเป้าหมาย
คือที่เราอธิษฐานที่จะเว้นชั่ว/ทำความดีนั้น เพื่ออะไร ? หรือหวังอะไร ?
ขอเล่านิทานประกอบ ซึ่งเคยเล่าในการบรรยายหลายที่
ครั้งหนึ่ง พระพรหมท่านหนึ่ง มาเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า กล่าวคาถาว่า
“ชีวิตคืออายุมีประมาณน้อย ถูกต้อนเข้าไปเรื่อย
เมื่อบุคคลถูกชราต้อนเข้าไปแล้ว ย่อมไม่มีผู้ป้องกัน
บุคคลเมื่อเห็นภัยนี้ ในมรณะ
พึงทำบุญทั้งหลายที่นำความสุขมาให้”
เล่าถึงตรงนี้ อาตมามักจะหยุดถามผู้ฟังว่า
“เห็นด้วยกับคาถานี้มั้ย ?”
ผู้ฟังส่วนใหญ่พยักหน้าเห็นด้วย ไม่มีใครแย้งเลย
แล้วอาตมาก็เฉลย ด้วยพุทธพจน์ ที่พระองค์ตอบพระพรหมนั้น
พระองค์ตรัสว่า
“ชีวิตคืออายุมีประมาณน้อย ถูกต้อนเข้าไปเรื่อย
เมื่อบุคคลถูกชราต้อนเข้าไปแล้ว ย่อมไม่มีผู้ป้องกัน
บุคคลเมื่อเห็นภัยนี้ ในมรณะ
พึงละอามิสในโลกเสีย มุ่งสันติเถิด”
พระองค์เห็นด้วยกับ ๓ บรรทัดแรก
แต่บรรทัดสุดท้าย พระองค์เห็นว่าไม่เหมาะสม
เพราะเป็นถ้อยคำที่ชวนให้วนเวียนอยู่ในวัฏฏะ
ถ้าเราอธิษฐานที่จะเว้นชั่ว/ทำความดีต่าง ๆ แล้วหวังเพียงได้บุญ
หรือเพื่อมีความสุข หรือไปสุคติ
ก็เท่ากับหวังแบบเดียวกับพระพรหมองค์นี้ คือปรารถนาวนอยู่ในวัฏฏะ
ซึ่งไม่ตรงกับพุทธประสงค์
เพราะเกิดทีไรก็ทุกข์ทุกที
ชีวิตทุกชาติก็ถูกชราต้อนไป อายุมีน้อยทุกชาติ
ผู้ที่ถูกชรานำเข้าไปแล้วไม่มีอะไรจะต้านทานได้ทุกชาติ
มีมรณภัยนี้อยู่ทุกชาติ
การที่จะหวังบุญแบบให้ไปสุคติ จึงไม่พอ
ควรมุ่งสันติ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงหมายถึงสันติอันยั่งยืน
กล่าวคือ พระนิพพาน
เข้าพรรษานี้ ไม่ว่าจะอธิษฐานที่จะเว้นชั่ว/ทำความดีอะไร
ก็ควรมุ่งผลไปที่สันติ คือพระนิพพานนี้
๑๕ กรกฎาคม ๒๕๖๒
