#นิมฺมโลตอบโจทย์ #เตือนด้วยใจกรุณา #อุเบกขา #สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ?? #ถาม : เราหวังดีอยากช่วย อยากเตือนเพื่อน แต่พอเวลาเข้าไปบอก เขากลับไม่สนใจ ควรทำอย่างไรดี? #ตอบ : คำเตือนของเราอาจจะไม่ประทับใจเขา คือแทนที่จะไปโทษเขา ก็มองมาที่เราเองว่า ‘เราเองอาจจะไม่มีความสามารถพอที่จะเตือนเขา’ อย่าไปมองว่า ‘เขาเลวเกินไป’ อย่าเพิ่งไปประณามเขามาก เราอาจจะยังเป็นผู้เตือนที่ยังไม่เก่งพอ อีกอย่างหนึ่ง ตอนเราเตือนเนี่ย ต้องเตือนด้วยใจกรุณา คือ ด้วยใจที่เป็นกุศล เห็นเขากำลังทำอะไรที่ไม่ดี เขากำลังพาตนเองตกต่ำ จิตใจของเขาขณะนั้นกำลังมืดมัวด้วยอกุศล สภาวะตอนนี้ของเขา คือกำลังตกต่ำ เราอยากจะช่วยเหนี่ยวรั้งเขาขึ้นมาจากสภาวะที่ตกต่ำนั้น อย่างนี้เรียกว่าเป็น “กรุณา” ถ้าตักเตือนเพื่อนด้วยใจที่กรุณาอย่างนี้..ก็น่าชื่นชม แต่ถ้าเขาฟังคำตักเตือนของเราแล้ว แล้วเขาละเลยเสีย ไม่รับฟัง ก็เป็นโอกาสที่เราจะเจริญกุศลอีกตัวหนึ่ง เรียกว่า “อุเบกขา” อุเบกขา ก็คือ วางใจเป็นกลาง พิจารณาว่าเขาทำกรรมอะไรไว้ ก็ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น เราก็ไม่เข้าไปแทรกแซง คือเราเข้าไปแทรกแซงด้วยการตักเตือนแล้ว..เขาไม่ยอมรับ เหมือนเขาตกน้ำอยู่ เรายื่นมือไปช่วย แต่เขาปัดมือเราทิ้ง ทำอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่ทำใจว่า “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม” นี่เป็นภาษาง่ายๆ นะ ถ้าจะให้เต็มรูปแบบ ก็จะบอกว่า “สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน เป็นผู้รับผลของกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย ทำกรรมอะไรไว้ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม” อย่างนี้เรียกว่ามองว่าสัตว์ทั้งหลายเป็นไปตามกรรม เราช่วยแล้ว แต่เขาไม่รับความช่วยเหลือนี้ ก็ถือว่าเราได้ทำหน้าที่ของเราเต็มที่แล้ว แต่ต้องอยู่ที่ว่าเราทำหน้าที่ของเราเต็มที่แล้วนะ อย่าไปโทษเขา และอย่าโทษตัวเองด้วย ที่ให้มองว่าเราอาจจะมีความสามารถไม่พอนี่นะ ไม่ใช่ว่าให้มาประณามตัวเอง แต่ว่าให้คิดอย่างนี้เพื่อที่ว่าไม่ไปคิดโทษเขา ไม่ไปประณามเขา ไม่ไปโกรธเขา ไม่ไปเกลียดเขา มันอาจจะเป็นที่ความสามารถของเรามีไม่มากพอก็ได้ พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล เรียบเรียงจากตอบปัญหาธรรม รายการธรรมะสว่างใจ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๓ ลิงค์รายการ https://youtu.be/plY81DBOAx0 (นาทีที่ 18.25-21.43)